Clair Obscur: Expedition 33 – RECENZJA. Malarka śmierci i kolory życia

Clair Obscur: Expedition 33, debiutancka produkcja francuskiego studia Sandfall Interactive, już od pierwszych zapowiedzi przykuwała uwagę graczy i krytyków. Ostatecznie otrzymaliśmy tytuł, który nie tylko spełnia oczekiwania, ale nawet znacząco je przewyższa, oferując jedno z najświeższych i najbardziej fascynujących doświadczeń RPG ostatnich lat. W tej recenzji szczegółowo przyjrzymy się fabule, mechanikom rozgrywki oraz aspektom audiowizualnym tego niezwykłego dzieła.

Fabuła – emocjonalna podróż pełna tajemnic

Historia opowiedziana w Clair Obscur: Expedition 33 to jedna z najbardziej poruszających i oryginalnych narracji, jakie miałem okazję poznać w ostatnich latach w gatunku RPG. Akcja przenosi nas do świata Lumière – alternatywnej, niezwykle surrealistycznej wersji Paryża, który 67 lat wcześniej został wyrwany z rzeczywistości w wyniku katastrofalnego wydarzenia znanego jako Rozłam.

Miasto, będące teraz odizolowaną wyspą, żyje w cieniu gigantycznego monolitu, na którym tajemnicza istota, zwana Malarką, co roku nanosi coraz niższą liczbę. Każdy, kto osiąga wiek wskazany na monolicie, znika w wydarzeniu zwanym Gommage – przemienia się w płatki kwiatów i odchodzi na zawsze, pozostawiając po sobie jedynie melancholijny ślad. W tej niezwykłej, tragicznej rzeczywistości poznajemy członków Ekspedycji 33 – grupę ludzi, których życie dobiegnie końca w ciągu roku, jeśli nie zdołają powstrzymać Malarki przed kolejnym rytuałem.

Narracja jest nie tylko wciągająca, ale również głęboko refleksyjna. Przez kolejne godziny gry towarzyszymy bohaterom, poznajemy ich motywacje, marzenia, a także lęki i traumy wynikające z życia w świecie pozbawionym przyszłości. Jednym z najbardziej przejmujących wątków jest historia Gustava i jego ukochanej Sophie – pary, której los naznaczyła brutalna zasada Gommage. Ich dramatyczna relacja oraz ciężar decyzji, jakie muszą podejmować w obliczu nieuniknionej śmierci, zostały przedstawione w sposób niezwykle autentyczny i dojrzały, przywodząc na myśl najlepsze momenty fabularne z takich tytułów jak Final Fantasy X czy NieR: Automata.

Bardzo mocnym punktem fabuły są również postacie drugoplanowe. Ekspedycjoniści to nie tylko pionki służące realizacji głównego wątku, ale pełnoprawni bohaterowie z bogatą historią, których przeszłość poznajemy stopniowo poprzez świetnie wyreżyserowane retrospekcje, dialogi i interakcje w obozowiskach. Te chwile spokoju, gdy bohaterowie wspominają utraconych bliskich lub snują plany na nierealną przyszłość, są pełne ciepła i autentycznych emocji. Sandfall Interactive niezwykle skutecznie buduje więź gracza z każdym członkiem ekspedycji, dzięki czemu każda śmierć czy dramatyczny zwrot akcji jest mocno odczuwalny.

Twórcy sprawnie lawirują pomiędzy dramatem, melancholią a subtelnym humorem, który wprowadza do narracji odrobinę potrzebnego dystansu. Scenariusz gry nigdy nie popada w patos, nawet gdy dotyka najcięższych tematów, takich jak strata, żałoba czy świadomość przemijania. Dzięki temu, pomimo swego mrocznego wydźwięku, opowieść nie staje się przytłaczająca – raczej skłania do refleksji nad wartością życia i znaczeniem więzi międzyludzkich.

Największym osiągnięciem fabularnym Clair Obscur: Expedition 33 jest jednak sposób, w jaki przedstawia ono swój świat – pełen symboliki, filozoficznych rozważań o przemijaniu i nieustającej walce człowieka z własnym losem. Historia unika oczywistych schematów, konsekwentnie zaskakuje i skłania do głębszego zastanowienia nad tym, jak sami radzimy sobie z ograniczonością czasu, który nam pozostał. Jest to opowieść jednocześnie smutna i piękna, mroczna, ale przepełniona nadzieją – opowieść, która na długo pozostanie w pamięci.

Rozgrywka — gdzie strategia spotyka zręczność

Clair Obscur: Expedition 33 imponuje innowacyjnym i niezwykle angażującym systemem walki turowej, wzbogaconym o elementy zręcznościowe, takie jak parowanie, unikanie ataków czy specjalne kontrataki gradientowe. Każda z postaci dysponuje własnymi, unikalnymi mechanikami, które wymagają od gracza uwagi i strategicznego planowania. Gustave zbiera ładunki na swoim mechanicznym ramieniu, inna bohaterka przełącza się między różnymi postawami szermierczymi, a jeszcze inna – Lune – wykorzystuje magię żywiołów. Dzięki temu walka nigdy się nie nudzi i pozostaje dynamiczna od początku do końca rozgrywki.

System rozwoju postaci, oparty na umiejętnościach zwanych Pictos oraz trwałych ulepszeniach zwanych Lumina, pozwala na dużą swobodę personalizacji. Dzięki temu gracz może dostosować styl walki do własnych preferencji, co znacząco wpływa na przyjemność z rozgrywki oraz satysfakcję z pokonywania trudniejszych przeciwników i bossów. Pomimo dużej liczby opcji gra nigdy nie staje się przytłaczająca, a jej mechaniki pozostają klarowne i intuicyjne.

Eksploracja świata również została znakomicie przemyślana. Świat gry, choć nie jest typowym otwartym światem, oferuje wiele tajemnic do odkrycia oraz różnorodnych miejsc do odwiedzenia. Twórcy skutecznie łączą liniową narrację z elementami eksploracji, pozwalając na głębsze zanurzenie się w niezwykłym świecie gry, pełnym surrealistycznych i niezwykle dopracowanych lokacji.

Grafika – artystyczny majstersztyk pełen kontrastów

Strona wizualna Clair Obscur: Expedition 33 to przykład niezwykle świadomej i konsekwentnej artystycznej wizji, która wyróżnia tę grę na tle współczesnych produkcji RPG. Już od pierwszych minut uderza nas niesamowicie dopracowany styl graficzny – twórcy nawiązują do estetyki Belle Époque, łącząc ją z surrealistycznymi, a momentami wręcz abstrakcyjnymi elementami. Świat gry przypomina żywe dzieło sztuki, przywodzące na myśl obrazy francuskich impresjonistów – delikatne światło, pastelowa kolorystyka oraz subtelne efekty mgły i cieniowania sprawiają, że eksploracja każdego zakątka staje się czystą przyjemnością.

Różnorodność lokacji to kolejny mocny atut oprawy wizualnej. Twórcy zabierają graczy w podróż przez niezwykle oryginalne miejsca – od monumentalnych ruin porzuconych ekspedycji, przez lasy zamieszkałe przez drewniane, ożywione kukły, aż po miasta sprawiające wrażenie zanurzonych w głębinach oceanu, pełne unoszących się w powietrzu stworzeń morskich. Każda z tych lokacji nie tylko wygląda zachwycająco, ale także została przemyślana pod kątem symboliki i atmosfery, doskonale oddając zarówno klimat miejsca, jak i emocjonalny stan bohaterów.

Na szczególną uwagę zasługuje także niesamowita dbałość o detale, jaką Sandfall Interactive wykazuje w każdym aspekcie graficznym. Modele postaci są niezwykle szczegółowe, a ich animacje – zarówno w trakcie walk, jak i scen fabularnych – płynne i ekspresyjne, doskonale oddające emocje bohaterów. Mimika twarzy, gesty oraz ruchy postaci podczas dialogów przypominają najlepsze momenty z wysokobudżetowych produkcji AAA, co w przypadku debiutującego studia jest osiągnięciem godnym najwyższego uznania.

Na szacunek zasługują również efekty wizualne podczas walk. Animacje ataków, zaklęć oraz kontrataków przywodzą na myśl dynamiczne sekwencje filmowe – pełne eksplozji kolorów i efektów świetlnych, które wręcz hipnotyzują gracza. Podczas starć czuć ogromną energię – każdy udany unik czy parowanie skutkuje satysfakcjonującym efektem wizualnym, wzmacniającym poczucie osiągnięcia i podnoszącym poziom adrenaliny.

Całość dopełnia wybitna reżyseria scen przerywnikowych – dynamicznych, przemyślanych i często niezwykle widowiskowych, przypominających wysokobudżetowe produkcje kinowe. Wszystkie te elementy sprawiają, że Clair Obscur: Expedition 33 nie tylko zachwyca oprawą wizualną, ale także wyznacza nowe standardy artystyczne w gatunku RPG. To produkcja, która udowadnia, że gry wideo mogą być równie pełnoprawną formą ekspresji artystycznej co malarstwo czy kino – a być może nawet bardziej angażującą, dzięki swojej interaktywnej naturze.

Oprawa audio – kolejna perła w koronie

Muzyka i dźwięk stanowią kolejne arcydzieło tej produkcji. Ścieżka dźwiękowa, łącząca elementy symfoniczne, rockowe i operowe, idealnie współgra z wydarzeniami na ekranie. Każdy utwór skutecznie podkreśla atmosferę scen – od spokojnych, melancholijnych chwil po emocjonujące pojedynki z bossami. Dźwięki środowiskowe oraz fenomenalny dubbing dopełniają całości, czyniąc Clair Obscur nie tylko grą wartą zobaczenia, ale i usłyszenia.

Wady i drobne niedoskonałości

Mimo swojej wysokiej jakości, Clair Obscur: Expedition 33 nie uniknęło kilku drobnych problemów technicznych, takich jak sporadyczne spadki płynności w niektórych lokacjach oraz mało intuicyjne menu zarządzania umiejętnościami Pictos. Dodatkowo niektóre minigry, choć interesujące koncepcyjnie, bywają frustrujące z powodu niewygodnego sterowania.

Podsumowanie

Clair Obscur: Expedition 33 to bez wątpienia jedna z najlepszych gier RPG ostatnich lat, zachwycająca niemal każdym elementem swojej konstrukcji. Niezwykle angażująca historia, świetnie napisane postacie, oryginalny system walki oraz fenomenalna oprawa audiowizualna tworzą dzieło, które na długo pozostanie w pamięci graczy. Sandfall Interactive stworzyło produkcję wybitną, godną miejsca obok największych klasyków gatunku. Z niecierpliwością czekam na kolejne projekty tego niezwykle obiecującego studia.